Lieve Lara en familie

Lieve Lara

Het duurde even voor ik de moed bij elkaar had geraapt om je een berichtje te sturen. Het nieuws over jou ziekte en dat het niet goed gaat sloeg in als een bom. Ten eerste omdat ik je een ontzettend leuke mentor vind. In ons eerste mentor gesprek afgelopen jaar voelde ik me heel vertrouwd en heb ik dingen over mezelf aan je durven vertellen die ik niet makkelijk of heel snel deel. Ten tweede omdat ik zo goed kon voelen hoe dit voor jullie moet zijn. Wij zaten in een zelfde soort situatie. Bij mijn moeder is afgelopen oktober een agressieve vorm van borstkanker gediagnosticeerd en we gingen direct een zwaar chemo traject in. We hebben lang in onzekerheid gezeten over de afloop. Naast alle onzekerheid bracht het, gek genoeg, ook hele mooie en dierbare momenten en inzichten. Voor Nederlands hadden wij de opdracht een Ode te schrijven en ik heb toen mijn ode gewijd aan kanker. Graag wil ik deze met jou, je man en kinderen delen:

“Kanker-rit 
Nadat je bent ingestapt is er geen ontsnappen meer aan. Langzaam komt de achtbaan in beweging. Met horten en stoten rijd je omhoog, zonder te weten wat je aan de top te wachten staat. Angst en spanning voor wat er komen gaat. Dan op het hoogtepunt de diagnose, het uitzicht over de rest van het traject. Met een duizelingwekkende vaart worden jij en alle inzittenden in de diepte gestort. Het leven dendert voort; van ziekenhuisbezoeken naar chemokuren, van uitslag naar uitslag. Geen uitweg; je moet de rit uitzitten terwijl de spanning in je buik je misselijk maakt. 

Dit is wat mijn moeder, en mijn gezin als inzittenden, meemaakten het afgelopen half jaar. De klap van de diagnose; een agressieve, invasieve kankergraad 3 hing als het zwaard van Damocles boven onze hoofden. “Ach wat erg voor jullie”. Ja, maar nee. De donkere wolken van kanker drijven tijdens het proces uit elkaar en je voelt voor het eerst in tijden de warme lichte zonnestralen van hoop op je gezicht. Terwijl de dood je zo op de hielen zit, begin je alles te relativeren. Wie zal, in de engste rit van je leven, je hand vastpakken? Je voelt alle stress over onbelangrijke zaken en de ratrace van het leven van je af glijden terwijl je het prachtige uitzicht bekijkt. De wereld is zo mooi en niemand anders lijkt het te zien. Ode aan de kanker en de nieuwe inzichten die het geeft. 

Je verwisselt je wazige lens voor een nieuwe, ultra scherpe lens. De zon voelt net iets warmer op je huid, de bijen klinken net iets vrolijker en de bloemetjes ruiken net iets zoeter. Als een kind zo onbevangen voel je de drang om alles te doen en te proberen, met de mensen die zo belangrijk voor je zijn. Samen geniet je van ieder klein momentje omdat de tijd nu zo veel kostbaarder lijkt. Je bewustzijn lijkt zich in een geheel nieuwe dimensie te bevinden. Ode aan de kanker en de appreciatie voor de kleine dingen die het geeft. En ode aan mijn moeder. Die ons geen traan heeft laten zien rollen terwijl er vanbinnen watervallen aan emoties stroomden. 

Na dit alles komt de kanker-rit piepend en krakend tot stilstand. Het ergste is voorbij, maar je lichaam trilt nog na. Het beroerde gevoel in je maag voelt alsof het nooit meer weg zal gaan. Alle mooie en aangename dingen die deze achtbaan je heeft gebracht wil je voor altijd vasthouden en je hoopt dat met tijd het misselijkmakende en angstige gevoel wegtrekt. Ode aan kanker, en al het moois dat het brengt.”

Mijn moeder is in maart voor de tweede keer geopereerd en vooralsnog zijn de tumoren weggehaald. Ze krijgt nog een behandeling tegen uitzaaiingen in haar botten. We weten niet wat de toekomst brengt, maar hopen op het beste en genieten van ieder moment dat we mogen hebben. Ik wens jullie ook nog mooie momenten om dierbare herinneringen te maken. Heel veel sterkte en liefs
Mila Grob

Terug
“Ik had gewoon verwacht dat we alleen zware vakken zouden krijgen. Maar we hebben ook Ad Astra, kunst en muziek waarbij je lekker bezig bent. Ik ben niet heel goed met mijn handen of zo, maar ik vind het wel leuk.”
Ciske
“Het is een hele fijne sfeer en het is ook een hele veilige school. Ik ben altijd blij als ik hier ben.”
Mare
“Soms hebben we twee uur tussenuur omdat een leraar ziek is. Dan gaan we voetballen en dan doen ook de oudere leerlingen mee. Ja, dat is wel leuk.”
Ciske
“Ik vond het gebouw heel fijn. Niet de buitenkant maar wel vanbinnen. Het zijn fijne lokalen en er hangt wel een goede sfeer. Er de kantine is licht, groot en mooi met allemaal bankjes.”
Samiwa
“Ja, ik voelde me snel op mijn gemak. Ik was vooraf best zenuwachtig maar elke dag valt heel erg mee. De mensen zijn allemaal gewoon heel erg aardig.”
Leah
“Bij Frans leer je ook met gebaren. Niet gebarentaal maar voor bijna elk woord is er wel een gebaar. Dat vind ik heel erg fijn. Zo wordt het veel makkelijker.”
Kayla
“Het is leuk, vooral de sfeer. Ik heb veel vrienden, in de pauze gaan we vaak tafelvoetbal spelen.”
Falko
“Ik heb goed gekeken of hier ook mensen van verschillende afkomsten komen. Want bij ons in de Bijlmer is het ook divers en daar ben ik mee opgegroeid. Voor mij was dat heel erg belangrijk.”
Kayla
“Als je zoekt naar een school met aardige mensen, kinderen, leuke vakken zoals Latijn, kunst en technoscience, dan kan je wel hier komen.”
Chloë
“Je kan hier zoveel dingen doen, je hebt best veel keus. Naast alle lessen die je gewoon moet doen natuurlijk. Workshops, extra projecten, extra uitdaging bij sommige vakken.”
Samiwa
“Als je een beetje uitdaging wilt hebben, dan is dit echt een leuke school.”
Kaarel
“Als je het niet snapt, kan je naar Cygnusuur gaan, dan leggen ze het nog eens uit. En je hebt huiswerkklas, daar helpen ze je ook met alle vakken.
Mouni
“Nou, ik vind het gewoon een leuke school met leuke juffen en meesters en kinderen. Ze hebben veel workshops die te maken hebben met kunst en allemaal verschillende vakken met voor elk vak een andere docent, in elke les leer je weer een heel nieuw onderwerp.”
Gabrielle
“Bij Ad Astra Junior mag je je eigen project kiezen. Ik vind het fijn dat je zoveel keus hebt. Je mag ook gewoon creatief zijn.”
Dirk
“Op de basisschool werd ik wel veel gepest maar hier niet. Ik vind het hier wel echt fijn. Ik voel me hier ook echt thuis en ik heb het gevoel dat ik ook echt mezelf kan zijn. Niet dat ik me anders moet voordoen dan ik echt ben. Ik vind het echt een geweldige school, ik ben blij dat ik niet op een andere school zit.”
Mouni
“Ik vind dat er goed onderwijs gegeven wordt. Ik vind de leraren en de kinderen aardig, ik heb het hier best naar m’n zin. En ik vind het een mooi gebouw.”
Cass
“Ik ben naar de open dagen van wel 14 scholen geweest. Het voelde hier meteen goed. De mensen keken blij en deden aardig. Je hebt wel veel huiswerk.”
Lotte
“Ik vond het toch best een beetje spannend toen we het voorkeurslijstje definitief moesten invullen. Ik heb alle vijf gymnasia in Amsterdam bekeken, ik vond dit toch wel echt de leukste. En ook de manier van lesgeven hier.”
Fedja
“Ze maken de lessen heel erg levend, daardoor gaat het meer vanzelf. Levend Latijn is ook veel makkelijker dan normaal Latijn.”
Lieuwe
“Ik vind het heel leuk om Latijn te doen. En ik heb ook zin in Grieks volgend jaar. Ik hou van mythes en sagen, dat vind ik prachtig. Dit is een school vol verhalen.”
Dirk
“Ik vind het belangrijk welke vakken ze geven. En dat ze ook aan kunst doen, dat vind ik het leukste vak. De gangen en de lokalen zijn trouwens echt overzichtelijk hier. En er is een mooie, grote kantine.”
Eva
Cygnus Gymnasium
Vrolikstraat 8
1091 VG Amsterdam
Volg ons ook op Instagram:
cygnusgymnasium